အန္နာတိုလီ ကားေပါ့

ကမၻာ႔စစ္တုရင္ ခ်န္ပီယံတို႔၏ သမိုင္းတြင္ ေမာ္ကြန္း အသစ္တင္လာသူ ႐ုရွအမ်ိဳးသား အန္နာတိုလီ ကားေပါ့သည္ ၁၉၇၈ ခုႏွစ္ ဖိလစ္ပိုင္ႏိုင္ငံဘာဂြီအိုျမိဳ႔၌ က်င္းပေသာကမၻာ႔စစ္ တုရင္ျပိဳင္ပြဲၾကီးတြင္ယွဥ္ျပိဳင္သူဗစ္တာေကာ့ခ်ႏိြဳင္အား ၆ ပြဲ ၅ ပြဲႏွင့္ အႏိုင္ရရိွခဲ့သူျဖစ္သည္။ ယင္းျပိဳင္ပြဲ တြင္ ကားေပါ့အႏိုင္ ရရွိခဲ့သည့္အတြက္ ခ်န္ပီယံကားေပါ့က အေမရိကန္ေဒၚလာသံုး သိန္းခြဲႏွင့္ ေကာ့ခ်ႏိြြဳင္က ေဒၚလာႏွစ္သိန္း ေၾကးရခဲ့ၾကသည္။


ကမၻာ့ စစ္တုရင္ ျပိဳင္ပြဲသမိုင္းတြင္ အျမင့္ဆံုး ဆုေၾကးမ်ားျဖစ္ သည္။ အသက္ ၂၇ ႏွစ္သာရွိေသးသည့္ ကားေပါ့သည္ လီနင္ ဂရက္ တကၠသိုလ္မွ ေဘာဂေဗဒဘြဲ႔ရ ေက်ာင္းသား တစ္ဦးျဖစ္ သည္။ ႐ု႐ွျပည္ အုရယ္နယ္၏ ေရွးေဟာင္း ျမိဳ႔ေတာ္ကေလး တစ္ျမိဳ႔ျဖစ္ေသာ ဇလာေတာက္ျမိဳ႔တြင္ ၁၉၅၁ ခုႏွစ္ ေမလ ၂၃ ရက္ေန႔တြင္ ေမြးဖြားခဲ့သည္။ သူသည္ ခုနစ္ႏွစ္သား အ႐ြယ္က ပင္ စစ္တုရင္ကို စတင္ကစားခဲ့ရာ အသက္ တစ္ဆယ္႔ငါးႏွစ္ အ႐ြယ္ (၁၉၆၆) တြင္စစ္တုရင္ဆရာဘြဲ႔ကို ရရွိခဲ့သည္။ တဖန္ ထပ္ဆင့္၍ ၁၉၆၉ ခုႏွစ္၌ အငယ္တန္း ကမၻာ႔ခ်န္ပီယံျဖစ္ခဲ့ျပန္ သည္။ ေနာက္တႏွစ္အၾကာတြင္ အျပည္ျပည္ဆိုင္ရာ စစ္တုရင္ ဆရာၾကီးအျဖစ္ ထပ္မံဆြတ္ခူး ႏိုင္ခဲ့ျပန္ေလသည္။ ၁၉၇ဝျပည့္ ႏွစ္တြင္ စစ္တုရင္ဆရာၾကီး စာရင္းဝင္ ျဖစ္လာျပီးေနာက္ကမၻာ႔ ျပိဳင္ပြဲၾကီးေလးပြဲတြင္ အႏိုင္ရကာ ၁၉၇၄ ခုႏွစ္တြင္ကမၻာ႔ခ်န္ပီ ယံျဖစ္လာသည္။ ျပိဳင္ပြဲၾကီးေပါင္း ၁၆ ပြဲကစားခဲ့ရာျပိဳင္ပြဲ ၁၃ ပြဲ၌ အႏိုင္ရျပီး ပြဲစဥ္ေပါင္း ၁၈၇ ပြဲ ကစားခဲ့ကာ၈၈ပြဲႏိုင္၊ ၉၃ ပြဲသေရ ၆ ပြဲ႐ံႈးထားသည္။ စစ္တုရင္ သတင္းေထာက္မ်ားက ခ်ီးျမႇင့္ေသာ ေအာ္စကာ ဆုကိုလည္း ရယူႏိုင္ခဲ့သူ ျဖစ္သည္။

ကားေပါ့သည္ မိမိ၏ အမိႏိုင္ငံတြင္းရွိ ေမာ္စကိုျမိဳ႔တြင္ ၁၉၇၁ ခုႏွစ္တြင္›င္း၊ ႏိုင္ငံအပ ပင္လယ္ရပ္ျခား ေဟစတင္၌ ၁၉၇၁ ၁၉၇၂ ခုႏွစ္တြင္›င္း၊ စန္အန္တိုနီယို၌ ၁၉၇၂ ခုႏွစ္တြင္၄င္း၊ မက္ဒရစ္ တြင္ ၁၉၇၃ ခုႏွစ္တြင္၄င္း စစ္တုရင္ ျပိဳင္ပြဲမ်ားကို အဆက္မျပတ္ ပါဝင္ယွဥ္ျပိဳင္ခဲ့သည္။ ပြဲစဥ္တိုင္း လိုလိုပင္ ေအာင္ပြဲရရွိခဲ့သည္။

၁၉၇၄ ခုႏွစ္တြင္ နိ(ခ)ျမိဳ႔၌ အေကာင္းဆံုးအိုလံပစ္ စစ္တုရင္ ဗိုလ္အျဖစ္ စံခ်ိန္ တင္ႏိုင္ခဲ့သည္။ အသက္ ၂၄ ႏွစ္မျပည့္မီကပင္ ကားေပါ့သည္ နာမည္ေက်ာ္ စစ္တုရင္ ဆရာၾကီး စာရင္းဝင္မ်ား ျဖစ္ေသာ လက္ဖ္ေပါလု ေဂရက္ စကီေဘာရစ္စပတ္စကီ-ဗစ္တာေကာ့ခ်ႏိြဳင္တို႔ႏွင့္ ယွဥ္ျပိဳင္ အႏိုင္ယူခဲ့ဘူးသူ ျဖစ္သည္။ အေမရိကန္စစ္တုရင္ ခ်န္ပီယံ ဖစ္ရွာႏွင့္လည္း ယွဥ္ျပိဳင္ခဲ့ဘူးသူ ျဖစ္သည္။

အန္နာတိုလီ ကားေပါ့သည္ ဤသို႔ စစ္တုရင္ကစားရာ ၌သာ ထူးခြၽန္သူ မဟုတ္ေသးေခ်။ ငယ္စဥ္အခါကတည္းကပင္ ပညာေရး၌ ထူးခြၽန္သူျဖစ္ခဲ့၏။ အလယ္တန္းပညာကို ဆည္းပူး စဥ္ကပင္ ေ႐ႊတံဆိပ္ဆုခ်ီးျမႇင့္ ခံခဲ့ရသည္။

ကားေပါ့သည္ စိတ္ဓာတ္ခိုင္မာသည္။ သို႔ေၾကာင့္ပင္ ေအာင္ျမင္ျခင္းသရဖူကို ေဆာင္းႏိုင္ခဲ့သည္။ သူသည္အမိႏိုင္ငံ ႏွင့္ မည္မွ်ပင္ ေဝးကြာေသာ ေဒသသို႔ ေရာက္ေနေသာ္လည္း သူ႔အမိႏိုင္ငံမွ ေန႔စဥ္လိုပင္ အားေပးစာ၊ သံၾကိဳးစာမ်ားကိုေပးပို႔ ရရွိေန၍ သူ႔မွာယွဥ္ျပိဳင္ရာ၌ ခြန္အားအျပည့္ ရွိေနေၾကာင္းျဖင့္ သတင္းစာ ဆရာမ်ားအား ဖြင့္ထုတ္ ေျပာၾကားခဲ့သည္။ သူက လည္း အမ်ားေမွ်ာ္လင့္သလို ၾကိဳးစားေၾကာင္း သက္ေသ ျပႏိုင္ ခဲ့သည္။

ကားေပါ့သည္ လက္ေ႐ြးစဥ္ အားကစားနည္းမ်ား ၁၉၆၇-၁၉၇၇ ဟူေသာ စာအုပ္တစ္အုပ္ကိုသူ ကိုယ္တိုင္ ေရးသားထုတ္ေဝခဲ့ေလသည္။ [1]

ကိုးကား

1. ↑ ျမန္မာ့စြယ္စံုက်မ္း၊ အတြဲ(၁)